سرویس ارسال اکسپرس
((...حرفت را هرگز قبول نداشتم که شاعر باید احساس زمان خود باشد واحساس نسل خودش . به نظر من شاعر باید احساس تمام زمان ها باشد وتمام نسل ها. بازی نسل ها را قبول ندارم... هر نسلی، جوانی ودیوانگی خودش رادارد.)) شادی ها وسرخوشی های جوانی دیر یازود به جدیتی عبث بدل می شوند و خودفریبی وحسرت آغاز می شود. آدم هایی ناتوان اززندگی کردن به باب دل خود، برای فراز از کابوس حال به گذشته می گریزند، به عشق های ازدست رفته ، دوستی های دفن شده وسرانجام مرگ درراه که دیری است خویشا وندش گشته اند.